ଶୁଭ୍ର ଶୁରମ୍ୟର ଇନ୍ଦ୍ରନୀଳକାନ୍ତୀ ଦିଶଈ ସେ ଶୋଭା ଜ୍ଯୋତି,
ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ ଆଲୋକିକରଣ ଦିଶଈ ସେ ଧରାଧାତ୍ରୀ ।
ଶୋଭାମୟେ ଶୋଭେ, ସ୍ବର୍ଗିୟ ଶାୋଭା କି ଭୂଧରାଧର୍ମ ଭାରତୀ,
ହ୍ରୁଦଗ୍ଧ ହୁଏ ହ୍ରୁଦ, ଦେଖି ସେ ଶୋଭା, ନିମାଈଁ ନେତ୍ର ଆରତୀ ।
ଝିଲ୍ଲି-ଝଙ୍କାରିତ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟସ୍ୟ ସରସୀ,
କଦମ୍ବ-ଝରା ମୈତ୍ର୍ୟ ବୈଭବ ବିକାଶୀ ।
..
..
No comments:
Post a Comment